Vanochtend had ik een oud klasgenoot aan de lijn. De aanleiding was minder fijn door t overlijden van een zeer dierbare vriend. En ja,, dan kom je al pratend ook op ‘hoe is t nu?, ‘Wat heb je de afgelopen tien jaar gedaan?’, En al hoewel LinkedIn een hoop info geeft, vertel ik ‘m wat geleid heeft tot de keuzes in mijn carrière..
Leren
En ik besef.. Jee.. .. zo’n hoop geleerd.. en dan bedoel ik niet alleen de opleidingen.. . Die zijn enorm waardevol en ik gebruik ze dagelijks, dat is t mooie. Ik besef al pratend dat ik nu terug kijk op werk waarin ik veel dingen kon.. alleen had ik vele jaren later pas door dat het niet altijd het werk was waar ik echt blij van werd.
Alles is oké zoals t gelopen is. ik heb geleerd dat ik heel hard kan werken, goed kan doorzetten, niet snel klaag. En weet nu om hulp te vragen, tijd te nemen om te herstellen, grenzen aan te geven.. Ik had t voor geen goud willen missen. En ik weet ook…het gaat er uiteindelijk vooral om dat je dat doet wat je vleugels geeft!
Zoals deze week in het gesprek met een cliënt: “Je bent heel goed in je vak.. en daar heb je 200% voor gegeven.. en je grens is bereikt.. meer zit er niet in… “.
Doen wat goed voelt
En ik vraag.. Hoe zou t zijn om na al dat harde werk, dat gevecht, t gebrek aan waardering.. hoe zou t zijn om te gaan voor ‘mooi’, voor dat wat je energie geeft, dat wat goed voor jou voelt?
In deze tijd kan iedereen overal kennis vandaan halen.. daar ‘win’ je t niet mee.. en harder dan hard kan niet…
En wat als het vooral gaat om wie jij bent? Dat waar jouw ogen van gaan stralen?
Twee vingers in je neus
Hoe zou t zijn om dát te doen wat je met twee vingers in je neus kan… ?
Want dat wat je in de flow doet, je moeiteloos af gaat..
dát is jouw echte meerwaarde, dát geeft je richting!
Want weet je..
niet alles wat je kunt is goed voor je..